بیماری لوپوس چیست؟

    بیماری لوپوس یک بیماری خودایمنی التهابی و مزمن است. که در اثر آن سیستم ایمنی به بافتهای بدن خود شخص حمله میکند!!! یعنی سیستم ایمنی بجای اینکه از بدن دفاع کنه خودش به بدن شخص آسیب میزنه. یکجورایی سیستم ایمنی وظیفه خودشو فراموش می کنه و بدن قاطی می کنه. این بیماری بیشتر در خانوم ها اتفاق می افته تا آقایون و خودش به چند نوع تقسیم بندی میشه. این بیماری می تونه اعضای بدن رو درگیر کنه.

علائم بیماری:

علائم این بیماری بین افراد مختلف متفاوت هست و ممکنه دو فرد مبتلا علائم متفاوتی داشته باشند. علائمی که خیلی شایع هستند عبارتند از: خستگی بدون دلیل، درد مفاصل، راش پروانه ای روی صورت ، تب، دردهای عجیب و بی دلیل در اثر فعالیت(مثل درد پا و کتف) ،کم خونی و مشکل در بلع غذا.

درمان بیماری:

    از نظر پزشکی بیماری های خود ایمنی که لوپوس هم جزء اونهاست ناشناخته هستن و دکترها فقط می تونن اونها رو کنترل کنن تا به بیمار آسیب جدی نزنه. فرآیند کنترل بیماری هم با تضعیف و سرکوب سیستم ایمنی همراهه که خودش باعث میشه شخص در معرض بیماری ها و عفونت ها قرار بگیره. این کار معمولا با داروهایی که حاوی استروئید هستن انجام میشه. البته داروی دیگه ای هم به نام هیدروکسی کلوروکین سولفات هست که واقعا خاصیت درمانی داره ولی اثرش روی افراد مختلف متفاوته و ممکنه روی بعضی افراد اصلا جواب نده.در شرایط حادتر بعد از این دو دارو داروهای شیمی درمانی برای سرکوب سیستم ایمنی استفاده میشه که شدت سرکوبگری بیشتری دارن و معمولا برای افرادی که عضوی از بدنشون در اثر بیماری درگیر شده تجویز میشن.

طبق مطالعات من افراد زیادی بودن که با الگوهای خاصی این بیماری رو شکست دادن. من شخصا برنامه ها و نتایج چند نمونه از این افراد رو مطالعه کردم که ادعا کردن خودشون رو درمان کردن. حتی بدبین ترین پزشک ها هم نمی تونن این قضیه رو رد کنن که لوپوس خوب می شه چون مواردی بوده که این اتفاق افتاده ولی دلیلش رو نمی دونن و معمولا میگن شانسی بوده، اتفاق بوده، معجزه بوده یا . . معمولا به بیمار میگن تو جزو اونا نیستی؟!!! 

تجربه شخصی:

تجربه شخص من بهم میگه با زندگی استاندارد میشه به بدن یادآوری کرد که قبلا چطور کار میکرده(!) و سیستم ایمنی نباید به بدن شخص آسیب بزنه. خداوند بدن انسان رو خیلی برتر از اینها خلق کرده که یهو سیستم ایمنی یادش بره قبلا چطور عمل می کرده و دیگه هم نتونه مثل اولش بشه و یادش بیاد. سعی می کنم که مطالب رو در آینده کامل تر کنم.

موارد زیر خیلی به من کمک کردن تا بیماری رو ضربه فنی کنم:

1- ورزش(ورزش باید در شرایطی باشه که التهاب مفصلی وجود نداشته باشه چون ورزش درصورت التهاب مفاصل باعث ساییدگی اونها میشه. بنابراین اول باید با مصرف داروهایی مثل پردنیزولون درد و التهاب مفاصل رو ازبین برد و بعد ورزش کرد)

2- نوشیدن آب زیاد(نوشیدن آب رو تا 2 ساعت بعد خوردن غذا  انجام ندید که باعث چربی کبد و مشکلات دیگه میشه)

3- مصرف زیاد میوه و سبزیجات بجای گوشت و غذاهای چرب و حیوانی

4- استراحت و خواب کافی(کم خوابی باعث عود کردن بیماری میشه و اگر ادامه پیدا کنه مشکل در بلع رو بشدت تشدید میکنه. البته با استرحت و خوابیدن کافی مشکل بلع دوباره بهبود پیدا می کنه)

5- دوری از آفتاب(قرار گرفتن در معرض آفتاب بدون کرم ضد آفتاب و آستین کوتاه باعث عود کردن بیماری و آسیب دیدن پوست می شود)

نوع نگاهتون به زندگی رو تغییر بدین

به مدت یکماه از رژیم غذایی سم زادیی بدن استفاده کنید:

انرژی منفی هارو نادیده بگیرین